Hebben jullie ooit stilgestaan bij de kracht van jullie verwachtingen? Het Pygmalion-effect onthult iets buitengewoon krachtigs: de verwachtingen die je als leerkracht hebt van je leerlingen hebt, kunnen daadwerkelijk hun prestaties en zelfbeeld vormen. Positieve en hoge verwachtingen kunnen wel degelijk een zelfvervullende voorspelling worden.

Je geloof in het potentieel van je leerlingen, ongeacht hun huidige prestaties, draag je uit met je woorden, maar ook door je daden: de manier waarop je vragen stelt, de feedback die je geeft, en de kansen die je biedt. Deze houding kan al een significante impact kan hebben op hoe leerlingen zichzelf zien en hoe ver ze uiteindelijk komen. 

Onderzoek naar het Pygmalion-effect heeft aangetoond dat leerkrachten, met de beste bedoelingen, onbewust minder kansen bieden aan wie ze het hardst nodig heeft. Tragisch genoeg gebeurt dit het vaakst bij de meest kwetsbare leerlingen. Het is blijkbaar niet eenvoudig om een evenwicht te vinden tussen ondersteuning en zorg bieden en tegelijk uit te dragen dat je hoge verwachtingen hebt van je leerlingen. 

Dit gaat niet over onrealistische eisen stellen of druk uitoefenen, maar over een diep geloof in de groeimogelijkheden van elke leerling. Deze verwachtingen zijn vaak subtiel: het zijn de kleine aanmoedigingen, het extra beetje aandacht, en het geloof in hun mogelijkheden dat leerlingen aanzet tot grotere prestaties.

Door rekening te houden met het Pygmalion-effect , heb je als leerkracht de sleutel in handen om niet alleen de resultaten van leerlingen te verbeteren, maar ook om hun zelfvertrouwen en motivatie te voeden.